Κυπαρίσσι, Λογκανίκος, Βεργαδέικα, Φουντέικα, Άγ. Κωνσταντίνος (Ρεγκόζενα), Αγόριανη, Γεωργίτσι, Αλευρού, Καστόρειο (Καστανιά), Λουσίνα, Ντεμήρου (Κάστωρ), Καστρί, Νέα Λιβερά, Σερβέικα, Bορδόνια (Λόπεση, Παπαδιάνικα, Επάνω Χώρα, Σουλήνα, Κάμπος, Όραχος), Καραβάς, [Σελλασία, Κονιδίτσα], Παρδάλι, Πελλάνα, Περβόλια
Με αυτή την καταπληκτική θέα του Ταϋγέτου μεγαλώσαμε στον τόπο μας ...από μικρά παιδιά

..κατά παράφραση του κόμικ "Asterix & Ovelix: "Σε ένα χωριό της Λακωνίας δυο ανυπότακτοι χωριάτες είπαν να φτιάξουν το δικό τους μπλογκάδικο"
Βασικά θέματα ...με μια ματιά:
Αναρτήσεις:

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

10.8. Γ-12) Ξένοι περιηγητές: Βίλχελμ Βίσσερ.

 
 Το κείμενο που ακολουθεί προέρχεται από έναν Ελβετό περιηγητή και καθηγητή της αρχαίας ελληνικής στο πανεπιστήμιο της πόλης Βασιλεία (γεννήθηκε το 1808 και απεβίωσε το 1874), ο οποίος εδώ κάνει το λάθος και ταυτίζει την αρχαία Πελλάνα με μια τοποθεσία που βρίσκεται προς την πηγή Βιβάρι του Ευρώτα (όπως πίστευαν και κάποιοι άλλοι εξερευνητές της εποχής). Προς το τέλος του αποσπάσματος διακρίνουμε σχεδόν σίγουρα ότι βρίσκεται στον λόφο Παλαιόκαστρο της Πελλάνας, αλλά δεν υποψιάζεται κάτι περισσότερο καθώς παρατηρεί τα τείχη και τον πύργο του, όπως λέει...



12) Wilhelm Vischer, "Erinnerungen und Eindrücke aus Griechenland", Basel 1857, σελ. 401-402:
 [...] Eine besondere Bedeutung erhielt die Gegend seit der Gründung von Megalopolis, dessen Gebiet an der Wasserscheide zwischen Eurotas und Alpheios an das spartanische stieß. Die große Heerstraße zwischen den beiden, fast in ununterbrochener Feindschaft lebenden Städten gieng hier durch, ja längere Zeit stritten diese sogar um den Besitz der Landschaft, die deshalb viel von Durchzügen und Verheerungen zu leiden hatte. An mehreren Stellen sieht man noch mehr oder weniger bedeutende Reste des Alterthums, die sich aber meist nicht mit vollkommener Sicherheit bestimmen lassen, da die Nachrichten, die wir haben, nur sehr dürftig sind. Schon etwa eine Viertelstunde oberhalb der Kopanosbrücke bemerkt man eine alte Befestigung und eine halbe Stunde weiter aufwärts ziehen Mauern quer über den Weg, die gewiß einst zum Schutze des Passes erbaut waren. Wieder etwa eine halbe Stunde weiter sieht man auf zwei einander sehr nahen Gipfeln, über dem linken Ufer des Flusses zwei Kirchen, deren Lage so in die Augen springt, daß der Gedanke nahe liegt, es möchte hier das alte Pellana gelegen haben, wie es denn auch hier vermuthet worden ist. Indessen haben sich Ruinen bisher auf der Höhe nicht gefunden, wohl aber läuft unterhalb des Berges am Flusse eine lange Mauer hin und ungefähr hier ist Pellana sicherlich zu suchen. Die Lage war für den Schutz des Weges sehr geeignet, da bis hieher das Thal meist eng ist, hier aber nun sich die größte der Ebenen dieses ganzen Gebietes ausdehnt, die man, nach einem auf dem linken Ufer gelegenen Dorfe, die Ebene von Koniditza nennt. Bald mehr, bald weniger breit reicht sie über eine Stunde weit nach Norden bis an einen vom Taygetos gegen den Eurotas auslaufenden, niedrigen Rücken, auf dem zwischen dem Dorfe Georgitzi und dem Eurotas die Ruinen einer Burg liegen. Unter spätem mittelalterlichem Gemäuer sieht man deutlich die hellenischen Grundlagen, und Spuren eines bewohnten Ortes ziehen sich unter dem Burghügel bis weit in die Ebene hinab. Von Sparta aus habe ich bis hieher vier Stunden gebraucht. [...]
μετάβαση στο πρωτότυπο κείμενο
Μετάφραση
Βίλχελμ Βίσσερ, "Αναμνήσεις και εντυπώσεις από την Ελλάδα", Βασιλεία 1857, σελ. 401-402
 [...] Μια ιδιαίτερη σημασία απέκτησε η περιοχή μετά από την ίδρυση της Μεγαλόπολης, της οποίας η περιοχή συνορεύει στην συμβολή των ποταμών Ευρώτα και Αλφειού με την σπαρτιατική. Από εκεί διερχόταν η μεγάλη στρατιωτική οδός ανάμεσα στις δύο πόλεις, που βρίσκονταν σε αδιάκοπη εχθρότητα, και μάλιστα για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μάλωναν για την ιδιοκτησία της περιοχής, η οποία είχε ταλαιπωρηθεί αρκετά από τις λεηλασίες και τις καταστροφές. Σε πολλά σημεία βλέπουμε ακόμη περισσότερο ή λιγότερο σημαντικά απομεινάρια της αρχαιότητας, τα οποία συνήθως δεν μπορούν να καθοριστούν με απόλυτη σιγουριά, αφού οι πληροφορίες που έχουμε είναι αρκετά ελλιπείς. Ήδη μετά από ένα τέταρτο της ώρας πάνω από την γέφυρα του Κόπανου παρατηρούμε έναν παλιό πυργίσκο και μισή ώρα πιο ψηλά τείχη αποκόπτουν τον δρόμο, τα οποία κάποτε χτίστηκαν για την προστασία του περάσματος. Άλλη μισή ώρα αργότερα βλέπουμε επάνω σε δύο πολύ κοντινές περιοχές από την αριστερή όχθη του ποταμού δύο εκκλησίες, των οποίων η θέση χτυπάει τόσο πολύ στο μάτι, ώστε σου έρχεται στην σκέψη ότι μάλλον εκεί θα βρισκόταν η αρχαία Πελλάνα, όπως το έχουν υποψιαστεί. Αν και δεν έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα ερείπια, εντούτοις υπάρχει κάτω από το βουνό προς το ποτάμι ένα μακρύ τείχος και μάλλον εδώ πρέπει να ψάξει κανείς για την Πελλάνα. Η τοποθεσία ήταν κατάλληλη για την προστασία του δρόμου, γιατί η κοιλάδα είναι πολύ στενή σε αυτό το σημείο, αλλά εδώ τώρα εκτείνεται η μεγαλύτερη πεδιάδα σε ολόκληρη την περιοχή, η οποία σε συμφωνία με το χωριό που βρίσκεται στην αριστερή όχθη ονομάζεται πεδιάδα της Κονιδίτζας. Άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο φαρδιά καταλήγει σε μία ώρα προς τα βόρεια σε μια πλαγιά ανάμεσα στον Ταΰγετο και τον Ευρώτα, επάνω στην οποία βρίσκονται ανάμεσα στο χωριό Γεωργίτζι και τον Ευρώτα τα ερείπια ενός πύργου. Κάτω από τα υστεροβυζαντινά τείχη βλέπουμε καθαρά τα θεμέλια ελληνιστικής εποχής και τα ίχνη μιας κατοικημένης περιοχής φθάνουν κάτω από το λόφο του πύργου μέχρι την πεδιάδα. Από την Σπάρτη μέχρι εδώ χρειάστηκαν τέσσερις ώρες. [...]
Πελλ. Α - Πελλ. Β

Δεν υπάρχουν σχόλια: