Κυπαρίσσι, Λογκανίκος, Βεργαδέικα, Φουντέικα, Άγ. Κωνσταντίνος (Ρεγκόζενα), Αγόριανη, Γεωργίτσι, Αλευρού, Καστόρειο (Καστανιά), Λουσίνα, Ντεμήρου (Κάστωρ), Καστρί, Νέα Λιβερά, Σερβέικα, Bορδόνια (Λόπεση, Παπαδιάνικα, Επάνω Χώρα, Σουλήνα, Κάμπος, Όραχος), Καραβάς, [Σελλασία, Κονιδίτσα], Παρδάλι, Πελλάνα, Περβόλια
Με αυτή την καταπληκτική θέα του Ταϋγέτου μεγαλώσαμε στον τόπο μας ...από μικρά παιδιά

..κατά παράφραση του κόμικ "Asterix & Ovelix: "Σε ένα χωριό της Λακωνίας δυο ανυπότακτοι χωριάτες είπαν να φτιάξουν το δικό τους μπλογκάδικο"
Βασικά θέματα ...με μια ματιά:
Αναρτήσεις:

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

7.1. Τα καφενεία-παντοπωλεία [και οι ταβέρνες] της Πελλάνας.

 Μία ήταν η δυνατότητα ψυχαγωγίας στο χωριό μας και λίγο πολύ μία παραμένει... Το καφενείο! Το καφενείο, όμως, που λίγο πολύ, συνήθως, ήταν συνάμα και παντοπωλείο, και κάποιες φορές και λίγο κρασοπουλειό. Έχουνε μείνει ελάχιστα, βέβαια, σήμερα καφενεία-παντοπωλεία σε σύγκριση με το τι υπήρχε παλαιότερα. Ή μήπως δεν τα θυμόσαστε καλά; Για να δούμε, λοιπόν, τι υπήρχε παλιά και τι απέμεινε σήμερα...
 Ξεκινάμε την διαδρομή μας στον τόπο, αλλά και στον χρόνο, με αφετηρία την Άσπρη Βρύση, όπου υπάρχουν ακόμα τα μαγαζιά, που ξεκίνησαν ως καφενεία-παντοπωλεία, τόσο του Χρήστου Ηλ. Σιγαλού όσο και του Γιώργη και της Γιαννούλας Μόρφη (παλαιότερα το είχε ο πατέρας της, ο Νίκος Μπακής). Επιπλέον, όμως, υπήρχαν παλαιότερα στο χώρο αυτό για κάποιο διάστημα και οι ταβέρνες, οινομαγειρεία, του Παναγιώτη Μιχαλόπουλου (Ποτάκια), εκεί δίπλα από του Χρ. Σιγαλού, του Θανάση Ρασσιά (Καραθάνου), εκεί στον πύργο τον Ρασσέικο, καθώς και ένα μαγαζί στου Αγησίλαου Γκουζούλη τον μπαξέ, στα νότια, στον Βιρό, που το διαχειριζόταν ο Γιάννης Φιλιππόπουλος (Φασαρίας). Περιστασιακά, μόνο κατά το πανηγύρι του χωριού, άνοιγε ταβέρνα και ο Σπύρος Δήμος (εκεί που είναι σήμερα ο φούρνος που έχει ο γιος του, Γιάννης Δήμος). Λίγο πιο ανατολικά από εκεί ανηφορίζοντας, δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, υπήρχε παλαιότερα η ταβέρνα του Κωνσταντίνου Μιχαλόπουλου (Κούσκουλα), όπου πήγαιναν κυρίως για να φάνε τα  περίφημα, γνωστά για το πολύ μεγάλο τους μέγεθος, γιαπράκια του. Απέναντι στο δρόμο ήταν και το κρασοπουλειό του Ηλία Μιχαλόπουλου, ενώ λίγο πιο πάνω (εκεί που ήταν το χάνι, κάτω από την πλαγιά του Παλαιόκαστρου) υπήρχε και η ταβέρνα του Δημήτρη Μιχαλόπουλου (Τσέκερη).
 Οινομαγειρείο ήταν, καθώς ανεβαίνουμε την απότομη ανηφόρα από την Άσπρη Βρύση, και το μαγαζί του Γιώργη Σμυρνιού που λειτουργούσε μέχρι πριν μερικά χρόνια στα αριστερά του δρόμου. Στρίβοντας τώρα αριστερά στην διασταύρωση της ανηφόρας φτάνουμε στην κεντρική πλατεία, όπου υπάρχει το καφενείο-παντοπωλείο του Παύλου Φίλ. Φιλιππόπουλου αλλά και το νεότερο του Δημήτρη Φραγκ. Μαλλιαρού, που ξεκίνησε ως σουβλατζίδικο κυρίως, ενώ απέναντι από του Παύλου λειτουργούσε μέχρι πριν μερικά χρόνια και το παραδοσιακό καφενείο-παντοπωλείο του Μήτσου Μαχαίρα.
 Προχωρώντας έπειτα προς τα πάνω φθάνουμε στον πύργο του Γκουζούλη, απέναντι από τον οποίο υπήρχαν παλαιότερα το καφενείο-παντοπωλείο του Γιάννη (Παπα)Ζήτη και λίγο πιο πέρα, δίπλα στον πύργο το κρασοπουλειό του Κώστα Μιχαλόπουλου (Κουφοκώτσου). Έπειτα ανεβαίνουμε στην πλατεία, όπου υπήρχε παλαιότερα, προς νότον,  και λειτούργησε για κάποιο διάστημα το καφενείο του Μήτρου Αδάμη (που το νοίκιαζε στον Ντίνο Σιγαλό και τον Μενέλαο Αδάμη). Απέναντι από αυτό στην πλατεία, προς βορράν, μπροστά από την σημερινή στάση του λεωφορείου, υπήρχε ακόμη πιο παλαιά το καφενείο του Καράγιαννη. Κατόπιν πηγαίνουμε δίπλα, στο Δημοτικό Σχολείο, ακριβώς πιο πάνω από το οποίο υπήρχε παλαιότερα το παντοπωλείο του Μήτσου Σιγαλού (Παπαμήτσου), ενώ για λίγο διάστημα είχε ανοίξει μαγαζί πιο πρόσφατα και ο Θανάσης Ρασσιάς, δίπλα από το Πνευματικό Κέντρο.
 Λίγο παραπάνω τώρα, ακριβώς πίσω από την εκκλησία των Αγίων Κων/νου και Ελένης, υπήρχαν παλαιότερα το καφενείο του  Κώστα Σιγαλού (της Κουτσής) και στην συνέχεια δίπλα και βόρεια από αυτό η ταβέρνα του Γιώργη Φιλιππόπουλου (γερο-Φασαρία), ενώ ακόμη πιο ψηλότερα από εκεί, προς βορράν, υπήρχε παλαιότερα και το παντοπωλείο του Παναγή Μίχου. Τέλος, στρίβοντας στον δρόμο δυτικά από την είσοδο της εκκλησίας, λίγα μέτρα πιο εκεί, υπήρχε παλαιότερα προς βορράν μαγαζί (μάλλον ταβέρνα) του Κωνσταντίνου Κουλόγιαννη, αμέσως μετά και απέναντι λειτουργούσε μέχρι πριν μερικά χρόνια και το καφενείο-παντοπωλείο του Αντώνη Βαρούτσου, έπειτα λίγο πιο πάνω από το δρόμο, προς βορράν, ήταν παλαιότερα το καφενείο του Ηλία Βαρούτσου (συζύγου της Γιαννουλίτσας), ενώ ακόμα πιο πέρα, στο τέλος του ίδιου δρόμου, υπήρχε παλαιότερα το παντοπωλείο του Ηλία Χρ. Σιγαλού, ενώ απέναντί του ήταν το καφενείο-παντοπωλείο των Νίκου και Δημήτρη Μπακή. Επιπλέον, θα πρέπει να προστεθεί και το κρασοπουλειό του Κωνσταντίνου Πρινοκοκκά που υπήρχε παλαιότερα στην δυτική άκρη του χωριού, λίγα μέτρα πιο πάνω από την στροφή του δρόμου (εκεί που είναι σήμερα το σπίτι του Δημ. Κυριακόπουλου).
 Από τα 28 μαγαζιά που απαριθμήσαμε, σήμερα υπάρχουν μόνον 4 καφενεία (το ένα είναι και σουβλατζίδικο), αλλά και 1 φούρνος...
Πελλ. Α

4 σχόλια:

kouskoulas είπε...

Επίσης, υπήρχε η ταβέρνα του Κωνσταντίνου Μιχαλόπουλου(Κούσκουλα) στον Αη Γιώργη, όπου πήγαιναν να φάνε τα γνωστά γιαπράκια του. Τα περίφημα γιαπράκια του ήταν γνωστά για το πολύ μεγάλο μέγεθός τους.. Το κρασί του πάλι, όχι τόσο γευστικό..
Το έπιναν όμως μαζί με το φαγητό τους, μάλλον αναγκαστικά.

Pell-Fan B ... είπε...

Σημαντική και αυτή η πληροφορία. (Ώστε έτσι, λοιπόν, με τα ..γιαπράκια του!) Την προσθέσαμε αμέσως. Ευχαριστούμε...

Ανώνυμος είπε...

Στο δρόμο απέναντι από τον άγιο Κωνσταντίνο και πριν το καφενείο του Αντώνη Βαρούτσου στα δεξιά του δρόμου υπήρχε κατάστημα (μάλλον ταβέρνα )του Κώστα Κουλόγιαννη

Pell-Fan B ... είπε...

Σωστή και αυτή η πληροφορία. Ευχαριστούμε, την προσθέσαμε στο κείμενο.