Κυπαρίσσι, Λογκανίκος, Βεργαδέικα, Φουντέικα, Άγ. Κωνσταντίνος (Ρεγκόζενα), Αγόριανη, Γεωργίτσι, Αλευρού, Καστόρειο (Καστανιά), Λουσίνα, Ντεμήρου (Κάστωρ), Καστρί, Νέα Λιβερά, Σερβέικα, Bορδόνια (Λόπεση, Παπαδιάνικα, Επάνω Χώρα, Σουλήνα, Κάμπος, Όραχος), Καραβάς, [Σελλασία, Κονιδίτσα], Παρδάλι, Πελλάνα, Περβόλια
Με αυτή την καταπληκτική θέα του Ταϋγέτου μεγαλώσαμε στον τόπο μας ...από μικρά παιδιά

..κατά παράφραση του κόμικ "Asterix & Ovelix: "Σε ένα χωριό της Λακωνίας δυο ανυπότακτοι χωριάτες είπαν να φτιάξουν το δικό τους μπλογκάδικο"
Βασικά θέματα ...με μια ματιά:
Αναρτήσεις:

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

10.15. Με αφορμή την 70η επέτειο του ΟΧΙ...

Εφέτος συμπληρώνονται 70 χρόνια από την επέτειο του ΟΧΙ το 1940... 
 Για μια ακόμη φορά μέσα στον 20ο αιώνα η Ευρώπη είχε διχαστεί τότε σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα, αλλά κατ' επέκταση και όλος ο υπόλοιπος πλανήτης! Γι' αυτό και ο πόλεμος που ξέσπασε τελικά αποκαλέστηκε 2ος Παγκόσμιος...
 Η άνοδος του φασισμού στην Ευρώπη, και ειδικά του Χίτλερ στην γερμανική εξουσία, δεν θα είχε επιτευχθεί τόσο γρήγορα χωρίς την παρουσία του αντίπαλου δέους, του κομμουνισμού, που είχε  εφαρμοστεί στην Ρωσία ήδη από τα τέλη του 1ου Παγκοσμίου πολέμου με τον Λένιν και συνεχιζόταν τώρα με τον Στάλιν. Όταν, λοιπόν, το 1939 ξέσπασε ο 2ος Παγκόσμιος πόλεμος, οι χώρες της Ευρώπης έπρεπε, θέλοντας και μη, να διαλέξουν στρατόπεδο...
 Κάποια στιγμή ο πόλεμος που ξεκίνησε στον βορρά έφθασε και πιο νότια και άγγιξε τα σύνορα της πατρίδας μας. Μετά την ηρωική αντίσταση και νίκη του στρατού μας εναντίον της ιταλικής επέλασης του Μουσολίνι επάνω εκεί στα αλβανικά βουνά, ακολούθησε η κάμψη από την ταυτόχρονη γερμανική επίθεση τόσο από το γιουγκοσλαβικό όσο και από το βουλγαρικό έδαφος και στην συνέχεια η άδοξη υποχώρηση του στρατού μας αλλά και η επώδυνη Κατοχή...
 Όλοι εμείς οι λίγο μεγαλύτεροι ακούγαμε ως παιδιά από τους γονείς και τους παππούδες μας για εκείνη την μαύρη Κατοχή και προσπαθούσαμε να καταλάβουμε, όσο γινόταν, τι ακριβώς επώδυνα βιώματα ανασφάλειας, πείνας, καχυποψίας, φοβίας κλπ. κουβαλούσαν από εκείνη την εποχή. Η αυταρχική συμπεριφορά των Γερμανών, που είχαν πάρει πολύ στα σοβαρά και προσωπολατρικά τον Φύρερ τους, και λιγότερο των Ιταλών, που δεν φαίνονταν να σκοτίζονται και πολύ για τον Ντούτσε τους, είχε στα μέρη μας ως αντίπαλο δέος την ελληνική Αντίσταση επάνω στον Ταΰγετο.
 Μας έλεγαν οι παλαιότεροι διάφορες ιστορίες από τις συγκρούσεις αυτών των αντιπάλων, όπως για τα τροχιοδεικτικά βλήματα που ξεκινούσαν από το γερμανικό στρατόπεδο στην Σελλασία, περνούσαν πάνω από ολόκληρο τον κάμπο μας και έπεφταν επάνω στον Ταΰγετο εναντίον των ανταρτών... Για μια άλλη φορά που άρχισαν, πάλι από την Σελλασία, να κανονιοβολούν την Πελλάνα, ενώ ο κόσμος έτρεχε να κρυφτεί στους λόγγους και στα ρουμάνια πίσω από τον λόφο της, αλλά ευτυχώς σταμάτησαν σύντομα... (Για τον δάσκαλο εκείνο που εργαζόταν στο δημοτικό σχολείο της Πελλάνας αλλά σκοτώθηκε πολεμώντας στο αλβανικό μέτωπο έχουμε αναφερθεί και στο 4.8 άρθρο μας.) Για κάποια ημέρα που άκουγαν ολημερίς τις γερμανικές εφοδιοπομπές με αεροπλάνα να περνούν με απίστευτο θόρυβο πάνω από τον κάμπο μας και να κατευθύνονται προς την Αφρική για τον πόλεμο που διεξαγόταν εκεί... 
Για ένα γερμανικό μεταγωγικό αεροπλάνο Γιούνκερς, το οποίο μετά από κάποια αερομαχία που έγινε στο Ναύπλιο, Ιούλιο μήνα, επειδή δεν μπορούσε να επιστρέψει στο αεροδρόμιο λόγω έλλειψης καυσίμων, αναγκάστηκε να προσγειωθεί ανώμαλα στον Ευρώτα λίγο μετά το γεφύρι προς το Βιβάρι. Εκεί συνέτρεξε όλο το χωριό, για να δει για πρώτη φορά από κοντά ...αεροπλάνο! Οι δύο Γερμανοί αεροπόροι μετά από λίγο περιμαζεύτηκαν από τους δικούς τους που ήρθαν από την Σπάρτη και έφυγαν αφού έβαλαν πρώτα φωτιά στο αεροπλάνο. Τότε οι κάτοικοι έτρεξαν και έσβησαν την φωτιά και έπειτα άρχισαν ...να το διαλύουν: άλλοι έπαιρναν κομμάτια από λαμαρίνες αλουμινίου, άλλοι χρήσιμα μεταλλικά εξαρτήματα, άλλοι τα λάστιχα από τις ρόδες για να γίνουν σόλες για τα παπούτσια, ένας που ήξερε πήρε τον ασύρματο που υπήρχε στην ουρά του αεροπλάνου και τον χρησιμοποιούσε μετά ως ραδιόφωνο κλπ. Στο τέλος δεν έμεινε ...τίποτε από εκείνο το αεροπλάνο, γιατί μεταφέρθηκε από τους αδελφούς Γκλέκα τμηματικά όλο στο χωριό μας, όπου και σώζονται αρκετά κομμάτια του έως σήμερα σε διάφορα σπίτια!
 Μετά από την φτώχεια, την πείνα, τον θάνατο και την μιζέρια της Κατοχής τα πράγματα, δυστυχώς, έγιναν ακόμη πιο χειρότερα για την Ελλάδα... Ενώ στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες επανήλθε αμέσως η ειρήνη, στην Ελλάδα ακολούθησε ο επώδυνος εμφύλιος πόλεμος!! Δεν έφθαναν τα τόσα δεινά μας, έπρεπε τώρα να συνεχίσουμε την σφαγή μεταξύ μας, χωρισμένοι πάλι σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα... Λένε πως οι Άγγλοι μας ώθησαν κυρίως προς αυτό το κακό, για να αποφύγουν την πολεμική αποζημίωση που μας όφειλαν. Σημασία έχει, πάντως, ότι μόνοι μας κοιτάξαμε να ξεπεράσουμε σε αγριότητες τους τότε νεοβάρβαρους της Ευρώπης, αφήνοντας πληγές που διήρκεσαν δεκαετίες ολόκληρες, αφού ο διχασμός και τα πολιτικά μίση δεν έπαψαν ούτε μετά το τέλος του εμφυλίου... (κάτι ανάλογο συμβαίνει τώρα στην Σερβία, μετά τον εμφύλιο πόλεμο που έγινε εκεί πρόσφατα.) Όλα μας τα χρόνια, μέχρι και την πτώση του τείχους του Βερολίνου το 1989, τουλάχιστον, θυμόμαστε λίγο πολύ, εμείς, ...τα παιδιά τους που παίζαμε ανυποψίαστα μαζί στο χωριό και πιστεύαμε πως δεν είχαμε τίποτα να χωρίσουμε πλέον, πόσο επώδυνα κληρονομήσαμε την ασίγαστη εχθρότητα δεξιών και αριστερών, που σιγόβραζε τότε στην ελληνική κοινωνία, λόγω ακριβώς των υπερβολών εκείνου του εμφυλίου πολέμου, που έκανε την Κατοχή να μοιάζει δευτερεύουσα υπόθεση!
 Ποιος θα το περίμενε, όμως, σε γενικότερη κλίμακα ότι μετά το τέλος του 2ου Παγκοσμίου πολέμου η ...κοσμοκράτειρα Αγγλία θα έχανε την παντοδυναμία της και πως οι αποικίες της (όπως και αυτές της Γαλλίας, Ολλανδίας κλπ.) θα τολμούσαν να ζητήσουν ανεξαρτησία; Συνέβη, λοιπόν, και αυτό ως αποτέλεσμα αυτού του πολέμου, και έτσι η Ελλάδα με το "σχέδιο Μάρσαλ" πέρασε πλέον από την αγγλική στην αμερικανική δικαιοδοσία, ενώ οι βαλκάνιοι γείτονές μας, καθώς οι ανατολικο-ευρωπαίοι, πέρασαν στην ρωσική δικαιοδοσία, χωρίς καμία από αυτές τις δύο υπερδυνάμεις να μας ρωτήσει, βέβαια., για το νέο αυτό μοίρασμα που επέβαλαν στους συμμάχους τους...! Άρχιζε, έτσι, αμέσως ο καινούριος διχασμός της Ευρώπης, η εποχή του "ψυχρού πολέμου", που έχει λήξει φυσικά σήμερα, αλλά ο γνωστός διχασμός των ανθρώπων επανεμφανίστηκε σιγά σιγά με άλλες μορφές πια και σε ολόκληρο πλέον τον πλανήτη, με την Αμερική να επιτελεί καθήκοντα πλανητάρχη... Ζούμε μάλλον σε μια ...μεταβατική (ή μεσο/ψυχρο/-πολεμική;) εποχή!
Πελλ. Α - Πελλ. Β
Υ.Γ. - ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ...  
 Η Ιστορία, πάντως, μας έχει διδάξει ότι δεν αργεί να έρθει και πάλι το κακό, αλλά και πώς ό,τι και αν κάνουν τελικά οι σκοτεινές δυνάμεις αυτού του ταλαίπωρου πλανήτη, "στο τέλος ο Θεός τούς τα χαλάει τα σχέδια" και άντε πάλι από την αρχή αυτοί... Γιατί το μόνο σίγουρο είναι πως αυτοί δεν το βάζουν ποτέ κάτω... Μπορεί οι μεγάλες δυνάμεις αυτού του πλανήτη, που αυτοαποκαλούνται δημοκρατίες, να είναι οπλισμένες σαν αστακοί, με πυρηνικά όπλα... και με τους δορυφόρους τους να ελέγχουν τα πάντα από ψηλά... Αλλά σε εμάς τα μικρά κράτη τι διατυμπανίζουν συνέχεια, και ειδικά στα παιδιά μας, μέσω της υπερβολικής δημοκρατίας και της ειρήνης-συναδέλφωσης των λαών που προβάλλουν έντεχνα; εδώ και τώρα αφοπλισμός, άρνηση στράτευσης, πατριωτισμός = εθνικισμός, ελεύθερη μετακίνηση οσωνδήποτε μεταναστών (ώστε να αλλοιώνεται ο γηγενής πληθυσμός μιας χώρας) κλπ. Την ίδια ώρα όμως επιβάλλουν, όπου μπορούν, την γνωστή τακτική των Ρωμαίων "διαίρει και βασίλευε" στα ανήμπορα και ανυπεράσπιστα κράτη, αντί να καταστήσουν πανίσχυρο τον Ο.Η.Ε. για να επιβάλλει αυτή την ειρήνη και συναδέλφωση που κυρήττουν διακαώς και να αποτρέπει παγκοσμίως τους πολέμους!
 Αφού το ξέρουμε πια ...το μυστικό τους: όπως και τότε, στον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο,  έτσι και τώρα, παντού και πάντοτε προσπαθούν να ελέγχουν τις πλουτοπαραγωγικές και κυρίως τις ενεργειακές πηγές κάθε χώρας αυτού του πλανήτη (ειδικά το πετρέλαιο σήμερα), ώστε μέσω αυτών να ελέγξουν τις τύχες των λαών... Μόνο που σε αυτό το παιχνίδι εξουσίας μαλώνουν μεταξύ τους (σήμερα ειδικά, ή και αποκλειστικά πλέον, οι πετρελαϊκές εταιρείες, καθώς και οι εταιρείες όπλων, και όχι βέβαια οι κυβερνήσεις-πιόνια των μεγάλων κρατών, όπως θέλουν να νομίζουμε) για την πρωτοκαθεδρία, και βάζουν έτσι εμάς τα κράτη και τις συνοριακές ή άλλες αντιθέσεις μας ως πιόνια-εμπόδια στον δρόμο του εκάστοτε ανταγωνιστή τους (π.χ. προκαλούν μια διαμάχη για αυτονόμηση περιοχής σε κάποιο από τα σημεία διέλευσης του πετρελαιαγωγού μιας αντίπαλης εταιρείας)! Γιατί άραγε σήμερα ξεσπούν πόλεμοι μόνον εκεί όπου υπάρχουν τέτοιοι (κάποιες φορές όχι ολοφάνεροι) οικονομικοί στόχοι, των οποίων οι αφορμές επενδύονται  περίτεχνα με τον μανδύα τοπικών, θρησκειακών (ειδικά στην εποχή μας), εθνικών ή άλλων αντιθέσεων; Εξάλλου, αρκετοί από εμάς λίγο πολύ πλέον σιγοψιθυρίζουμε ότι η προηγούμενη κυβέρνηση έπεσε, επειδή τόλμησε, κάτω από την μύτη των Αμερικανών, να κλείσει συμφωνία με τους Ρώσους για εκείνον τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, που δεν λέει να γίνει... και που άμα γίνει, θα προκύψει "ξαφνικά" πρόβλημα π.χ. με την αυτονόμηση της Θράκης...
 Κι όμως εμείς συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε τυφλά κάποιο από τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα (και ειδικά σήμερα με το Δ.Ν.Τ. να τα αποδεικνύει εντελώς ανίσχυρα για τον τόπο), που όπως το λέει και η λέξη "κομματιάζουν" κυριολεκτικά την πολιτική του τόπου μας, που έχουν ενστερνιστεί ξενόφερτες πολιτικές ιδεολογίες, από την άκρα δεξιά ως την άκρα αριστερά, ιδεολογίες και φιλοσοφίες που είναι αυταπόδεικτα πλέον αποτυχημένες για την εποχή μας, τον τόπο μας αλλά και την παράδοσή μας... Ας κάναμε, όμως, κι εμείς μια φορά ως λαός αυτή την δοκιμασία, δηλ. να μην ψηφίζαμε ...ως συνήθως ...τα συνήθη κόμματα!! Θα μπορούσε άραγε τότε να εμφανιστεί ένα, τουλάχιστον, "πατριδο-κεντρικό", ας το πούμε έτσι, κόμμα; Ουτοπία βέβαια/μάλλον... 

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τό γερμανικό αεροπλάνο ήταν τό μεγαλύτερο μεταγωγικό τής εποχής. Ηταν δικινιτήριο Γιούνκερ. Δέν έγινε αερομαχία στόν κάμπο μας. Αερομαχία εγινε κάπου στό Ναυπλιο, δέν προλάβαινε νά πάει στό αεροδρόμιο διότι έμεινε από καύσμα Ηταν Ιούλιος καί αλωνίζανε. είχε δύο πιλότους, Ιδαν τόν Ευρώτα, τό προσγείωσαν ανώμαλα περί 500 μέτρα από τό σημερινό γεφύρι Σαιντενίκου πρός Βιβάρι, ανετράπη. Οί πιλότοι ήταν δεμένοι τούς έλυσαν, μαζεύτηκε πολύς κόσμος, όπως καί ό πατέρας μου. Ο Αγησίλαος Γκουζούλης τούς πήγε κρασί καί μεζέ από Πελλάνα, τούς έλυσαν ήπιε καί ο ίδιος ήπιαν και αυτοί.. Ηλθαν από Σπάρτη Γερμανοί τούς πήραν, ευχαρίστησαν τόν κόσμο, έβαλαν φωτια στό αεροπλάνο καί έφυγαν. Τότε μαζεύτικαν τό έσβυσαν τό διέριξαν, πρώτος μπήκε όπως μού έλεγε ο πατέρας μου πήρε κάτι μπουκάλες ... Τέλος μεταφέρθηκε Ο Λ Ο σέ κομμάτια από τούς Γκλεκαίους στήν Πελλάνα.. σώζονται πολλά κομμάτια... Τά είπα πολύ περιληπτικά ... άλλη φορά περισσότερα.... Μήπως τά κομμάτια αυτά πρέπει νά πάν σέ μουσείο; Ευχαριστώ!

Pell-Fan A ... είπε...

Επιτέλους, μπορέσαμε να διασταυρώσουμε καλύτερα, χάρη σε εσάς, τις πληροφορίες μας για το αεροπλάνο αυτό και μάλιστα με αρκετές λεπτομέρειες! Γι' αυτό και διορθώσαμε το κείμενό μας αρκετά. Θα ήταν μοναδικό γεγονός για την περιοχή μας εκείνη την εποχή... Σίγουρα, είναι σωστό αυτό που λέτε για το μουσείο.
Εμείς σας ευχαριστούμε. Να είστε καλά.

Ανώνυμος είπε...

Σάς κούρασα λίγο!
Τό 1936 η 37 στό ίδιο σημείο τού Ευρώτα έγινε η πρώτη αναγκαστική προσγείωσις αεροπλάνου! Ήταν διπλάνο μονοκινητήριο καί εκτός τού σκελετού ήταν ξύλινο. Πήγαν ειδικοί της Αεροπορίας, τό έλυσαν καί τό μετέφεραν διά νά τό ξαναφτιάξουν ... Αυτά εν ολίγοις...