10.3. Γ-7) Ξένοι περιηγητές: Τζον Χάρτλεϋ.

 Το κείμενο που ακολουθεί προέρχεται από έναν Άγγλο κληρικό, του οποίου το ονοματεπώνυμο συνοδεύεται στο έργο του από την φράση "ιεραπόστολος στην Μεσόγειο". Περιόδευσε στα μέρη μας κατά την διάρκεια της Επανάστασης του 1821 και πιο συγκεκριμένα την εποχή που ο Ιμπραήμ Πασάς κατέστρεφε τα πάντα στο πέρασμά του από την Πελοπόννησο. 

7) John Hartley, “Researches in Greece and the Levant”, Λονδίνο 1831, σελ. 347-8:

LEONDARI.

 April 9, 1828. The Bishop, at parting, requested me to write to him. At eight o'clock, started for Leondari. After reaching the Eurotas, we proceeded, for a considerable distance, along its banks: it is beautifully fringed with the Platanus, with poplars, and other trees: villages appear to the left, on the declivities of the mountains. We left the Eurotas at the Village of Georgitza. Here we were overtaken by a very heavy rain, which we were obliged to bear patiently for more than an hour. At length we reached the Mill of Logara, where we found shelter for the night. The Village of Longanico is an hour distant. In the mill, I met with a Caloyer from the Monastery of St. George, which is four hours distant, on the mountains. He could not read; but I sent some Tracts by him to the Hegoumenos. He told us, that the other day a wolf in the neighbourhood had destroyed eighteen sheep. Oh ! that there had been no wolves of another and a worse description in these countries! […] At Leondari we find the same desolation which everywhere else marks the steps of Ibrahim Pasha. A few houses have lately been rendered tenantable. I observed several ancient and almost ruined Churches, resembling those near the Castle of Mistra: one of them served as a Mosque before the Revolution: now, again, it has become a Christian Temple.

μετάβαση στο πρωτότυπο κείμενο

Μετάφραση

Τζον Χάρτλεϋ, “Αναζητήσεις στην Ελλάδα και την Ανατολή”, Λονδίνο 1831, σελ. 347-8:

ΛΕΟΝΤΑΡΙ.

 9 Απριλίου 1828. Ο επίσκοπος μου ζήτησε, ιδιαιτέρως, να γράψω σε αυτόν. Στις οχτώ η ώρα ξεκινήσαμε για το Λεοντάρι. Αφού φθάσαμε στον Ευρώτα, προχωρήσαμε, για μια σημαντική απόσταση, κατά μήκος της όχθης: έχει όμορφες δενδροστοιχίες με πλατάνια, με λεύκες και άλλα δένδρα: χωριά εμφανίζονται στα αριστερά, στις πλαγιές των βουνών. Αφήσαμε τον Ευρώτα στο χωριό Γιωργίτζα. Εδώ μας πρόλαβε μια πολύ βαριά βροχή, την οποία ήμασταν υποχρεωμένοι να περιμένουμε υπομονετικά για περισσότερο από μία ώρα. Φθάσαμε κατά μήκος στον Μύλο του Λογαρά, όπου βρήκαμε καταφύγιο για την νύχτα. Το χωριό Λογκανίκος είναι μια ώρα απόσταση. Στον μύλο συναντήθηκα με έναν καλόγερο από την μονή του Αγίου Γεωργίου, που είναι τέσσερις ώρες μακριά, πάνω στα βουνά. Αυτός δεν ήξερε να διαβάζει, αλλά έστειλα μερικά κείμενα μέσω αυτού στον ηγούμενο. Μας είπε ότι την προηγούμενη ημέρα ένας λύκος στη γειτονιά είχε κατασπαράξει δεκαοκτώ πρόβατα. Ω! Δεν έχει υπάρξει καμία άλλη χειρότερη περιγραφή για λύκους σε αυτές τις περιοχές! […] Στο Λεοντάρι βρήκαμε την ίδια ερήμωση που αφήνουν παντού τα βήματα του Ιμπραήμ Πασά. Ελάχιστα σπίτια έχουν πρόσφατα παραμείνει κατοικήσιμα. Παρατήρησα μερικές αρχαίες και σχεδόν ερειπωμένες εκκλησίες, που μοιάζουν με εκείνες κοντά στο κάστρο του Μυστρά: μία από αυτές χρησίμευσε ως τζαμί πριν την επανάσταση, τώρα έγινε ξανά χριστιανικός ναός.

Πελλ. Α - Πελλ. Β