Κυπαρίσσι, Λογκανίκος, Βεργαδέικα, Φουντέικα, Άγ. Κωνσταντίνος (Ρεγκόζενα), Αγόριανη, Γεωργίτσι, Αλευρού, Καστόρειο (Καστανιά), Λουσίνα, Ντεμήρου (Κάστωρ), Καστρί, Νέα Λιβερά, Σερβέικα, Bορδόνια (Λόπεση, Παπαδιάνικα, Επάνω Χώρα, Σουλήνα, Κάμπος, Όραχος), Καραβάς, [Σελλασία, Κονιδίτσα], Παρδάλι, Πελλάνα, Περβόλια
Με αυτή την καταπληκτική θέα του Ταϋγέτου μεγαλώσαμε στον τόπο μας ...από μικρά παιδιά

..κατά παράφραση του κόμικ "Asterix & Ovelix: "Σε ένα χωριό της Λακωνίας δυο ανυπότακτοι χωριάτες είπαν να φτιάξουν το δικό τους μπλογκάδικο"
Βασικά θέματα ...με μια ματιά:
Αναρτήσεις:

Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

10.12. Γ-16) Η Β. Λακωνία σε κείμενα ξένων περιηγητών.

 Στο κείμενο αυτό, στο οποίο γίνεται αρχαιολογική μελέτη για την περιοχή μας, διαπιστώνουμε ότι γίνεται σωστή ταύτιση της αρχαίας Πελλάνας με το χωριό μας, το οποίο αναφέρεται ως Καλύβια Γεωργιτσίου, ενώ παράλληλα περιγράφονται τόσο το Παλαιόκαστρο όσο και οι θολωτοί λαξευτοί τάφοι...

16) The society for promotion of Hellenic studies, "The Journal of Hellenic Studies (JHS)", volume XV,
Nendeln / Liechtenstein 1895, εκδ. Kraus Reprint του 1971, σελ. 45-46:
 Pellana was one of the towns of the Lakonian 'Tripolis'; and, since the Tripolis is defined as being 'Laconici agri, qui proximus finem Megalopolitaruui est', it must have extended as far as the frontier. There is therefore little doubt that Belmina was another of its component towns. The name of the third town is a matter of some doubt. Both Aegys and Karystus have been suggested; and the latter view is by far the more probable of the two. For, though the term 'Aegytid' appears to have been sometimes used in a wide sense and to have included Belmina, it is in other passages distinguished from the Belminatid; and Paus. viii. 34. 5 shows clearly that 'Aegytid' in its narrower sense was the designation of the valley lying west of the northern end of the Taygetus range, - the valley whose northern portions are overlooked by the charming little town of Leondari. It may therefore be taken for certain that Aegys itself was in that valley, not in the Eurotas valley south of Belmina. But whatever may have been the name of the third town of the Tripolis, - Karystus is the most plausible guess - topographers are probably right in placing it at the 'Kalyvia of Georghìtsi', - a village which one reaches, on one's northward journey, rather more than an hour after passing the supposed site of Pellana. At the Kalyvia there is another fine 'Kephalovrysis' (head-spring).
   The evidences of antiquity here are as follows :
 (1) There is an acropolis, - a low, rocky hill, steep of approach on all sides except the east, - surrounded at the top, and to some extent lower down also, by remains of walls, for the most part of late date, but among which there are some traces of probable Hellenic work.(*)
 (2) The acropolis just described lies immediately left of the path to Megalopolis. A little farther on, - still just left of the path, - are two circular caves, cut in the soft rock, with roofs of the beehive shape. The diameter of one of them, which I measured, is approximately 18 ft., and the height some 10 ft.; and the other must be of about the same size. These caves, which I suppose to be tombs, were courteously shown me by Mr. Γκουζούλης, the demarch of Georghìtsi. They might possibly repay excavation.
 (3) In the village I bought a large number of coins, - most of them unfortunately of late date, Roman and Byzantine ; none which could serve as a clue to the ancient name of the place.
 There is but little pottery about. The place was therefore probably a small one, - perhaps little more than a fort.
 Half an hour beyond the 'Kalyvia of Georghìtsi' there is another 'Kephalòvrysis', gushing freely from beneath some rocks on the left of the path. The water of this spring is retained, so as to form a pool some 12 ft. x 17 ft. but of irregular shape, by the remains of an ancient wall of large hewn stones.
 Hence to the 'khan of Longanìko', in the 'Belminatid' territory, which I have already discussed, is a journey of about an hour and a half (for a fast walker an hour and a quarter). The path takes one first through a region commonly known as the 'Agrapithòkambos' ('wild-pear region'), and then through one called 'Goumaròkambos'; the latter being a beautiful pass where the sides of the hills both to left and right are richly clothed with arbutus (γούμαρο).
  (*) An old well, completely filled up, has also been recently discovered at the east end of the acropolis, just below the crown of the hill. It is about six feet in diameter, and is cut chiefly in soft rock. The diameter has excavated it to a depth of some 30 feet in hope of finding treasure.
μετάβαση στο πρωτότυπο κείμενο
Μετάφραση
Κοινότητα προώθησης των ελληνικών σπουδών, "Ημερολόγιο ελληνικών σπουδών", τόμος 15,
Νέντελν / Λιχτενστάιν1895, εκδ. Kraus Reprint του 1971, σελ. 45-46:
  Η Πελλάνα ήταν μία από τις πόλεις της Λακωνικής «Τρίπολης» και, αφού η Τρίπολη ορίζεται ότι είναι "Λακωνικοί αγροί, που στο απώτατο όριο είναι Μεγαλοπολίτικοι", πρέπει να επεκταθεί έως τα σύνορα. Υπάρχει ως εκ τούτου μικρή αμφιβολία ότι η Βελ[ε]μίνα ήταν η μία από τις πόλεις που την αποτελούσαν. Το όνομα της τρίτης πόλης είναι ένα θέμα κάποιας αμφιβολίας. Τόσο η Αιγίς όσο και η Κάρυστος έχουν προταθεί, ενώ η τελευταία άποψη είναι μακριά από την πιο πιθανή εκ των δύο. Γιατί, αν και ο όρος "Αιγίτιδα" φαίνεται να έχει μερικές φορές χρησιμοποιηθεί με την ευρεία του έννοια και να έχει συμπεριλάβει την Βελ[ε]μίνα, σε άλλα χωρία διαχωρίζεται από την Βελ[ε]μινάτιδα, ενώ ο Παυσανίας (βιβλ. viii. κεφ. 34. 5) δείχνει σαφώς ότι η «Αιγίτιδα» στην στενότερη έννοιά της ήταν η ονομασία της κοιλάδας που βρίσκεται δυτικά του βόρειου άκρου της κορυφογραμμής του Ταϋγέτου, - την κοιλάδα της οποίας τα βόρεια τμήματα φαίνονται από την γοητευτική μικρή πόλη Λεοντάρι. Επομένως μπορεί να θεωρηθεί με βεβαιότητα ότι η Αιγίς η ίδια ήταν σε εκείνη την κοιλάδα, όχι στην κοιλάδα του Ευρώτα νότια της Βελ[ε]μίνας. Αλλά όποιο και να ήταν το όνομα της τρίτης πόλης της Τρίπολης, - Karystus είναι η πιο εύλογη εικασία - οι τοπογράφοι είναι πιθανόν δίκαιοι τοποθέτοντάς την στα «Καλύβια του Γεωργιτσιού», - ένα χωριό που φτάνει κάποιος, ταξιδεύοντας από τον βορρά, λίγο περισσότερο από μία ώρα αφού περάσει την υποτιθέμενη περιοχή της Πελλάνας. Στα Καλύβια υπάρχει άλλη μία «Κεφαλόβρυση» (κεφαλο-πηγή).
  Τα αποδεικτικά στοιχεία της αρχαιότητας εδώ είναι τα εξής:
  (1) Υπάρχει μια ακρόπολη - ένα μικρό, βραχώδες ύψωμα, απότομο στην προσέγγιση σε όλες τις πλευρές εκτός από τα ανατολικά - που περιβάλλεται στην κορυφή, και σε κάποιο έκταση χαμηλότερα επίσης, με υπολείμματα τειχών, κατά το μεγαλύτερο μέρος από την πρόσφατη εποχή, αλλά και μεταξύ των οποίων υπάρχουν κάποια ίχνη από έργα πιθανόν Ελληνιστικής εποχής.
  (2) Η ακρόπολη που μόλις περιγράψαμε βρίσκεται αμέσως αριστερά από το δρόμο για την Μεγαλόπολη. Λίγο πιο πέρα - επίσης ακριβώς αριστερά από το δρόμο, - υπάρχουν δύο κυκλικές σπηλιές, σκαμμένες στο μαλακό βράχο, με στέγες σε σχήμα κυψέλης. Η διάμετρος μιας εξ αυτών, την οποία μέτρησα, είναι περίπου 18 πόδια, και το ύψος περίπου 10 πόδια, ενώ η άλλη πρέπει να είναι περίπου στο ίδιο μέγεθος.Αυτές τις σπηλιές, που υποθέτω ότι είναι τάφοι, μου τις παρουσίασε με αβρότητα ο κ. Γκουζούλης,  ο πρόεδρος του Γεωργιτσιού. Θα μπορούσαν ενδεχομένως να φανούν χρήσιμες σε ανασκαφή.
  (3) Στο χωριό αγόρασα ένα μεγάλο αριθμό νομισμάτων - τα περισσότερα από αυτά δυστυχώς είναι της πρόσφατης εποχής, ρωμαϊκά και βυζαντινά, κανένα από αυτά δεν θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως στοιχείο για το αρχαίο όνομα του τόπου.
 Υπάρχει αλλά ελάχιστη σχετική αγγειοπλαστική. Ο τόπος ήταν επομένως πιθανόν ένα μικρό - ίσως και λίγο περισσότερο από ένα οχυρό.
 Μισή ώρα μετά τα «Καλύβια του Γεωργιτσίου» υπάρχει μια άλλα "Κεφαλόβρυσις", που αναβλύζει ελεύθερα από κάτω από κάποια βράχια στα αριστερά του μονοπατιού. Το νερό αυτής της πηγής συγκρατείται, έτσι ώστε να σχηματίζει μια πισίνα περίπου 12 πόδια x 17 πόδια, αλλά με ακανόνιστο σχήμα, από τα ερείπια ενός αρχαίου τοίχου με μεγάλες πελεκημένες πέτρες.
 Από εδώ ως το "χάνι του Λογκανίκου", στην περιοχή της Βελ[ε]μινίτιδας, για την οποία έχω ήδη μιλήσει, είναι ένα ταξίδι περίπου μιάμιση ώρας (για ένα γρήγορο περιπατητή μια ώρα και ένα τέταρτο). Ο δρόμος περνάει πρώτα μέσα από μια περιοχή κοινώς γνωστή ως «Αγραπιδόκαμπος» (δηλ. «τόπος της αγρια-αχλαδιάς»), και έπειτα μέσα από μια περιοχή που ονομάζεται «Γουμαρόκαμπος», η τελευταία είναι ένα όμορφο πέρασμα όπου οι πλευρές των λόφων τόσο προς τα αριστερά όσο και στα δεξιά είναι πλουσιοπάροχα ντυμένες με κουμαριές (γούμαρο).

  (*) Ένα παλιό πηγάδι, εντελώς γεμάτο, έχει επίσης προσφάτως ανακαλυφθεί στο ανατολικό άκρο της ακρόπολης, ακριβώς κάτω από την κορυφή του λόφου. Είναι περίπου έξι πόδια σε διάμετρο, και είναι σκαμμένο κυρίως σε μαλακό βράχο. Η διάμετρος έχει ανασκαφεί σε βάθος περίπου 30 μέτρα με την ελπίδα να βρεθεί θησαυρός.
Πελλ. Α - Πελλ. Β

Δεν υπάρχουν σχόλια: