Κυπαρίσσι, Λογκανίκος, Βεργαδέικα, Φουντέικα, Άγ. Κωνσταντίνος (Ρεγκόζενα), Αγόριανη, Γεωργίτσι, Αλευρού, Καστόρειο (Καστανιά), Λουσίνα, Ντεμήρου (Κάστωρ), Καστρί, Νέα Λιβερά, Σερβέικα, Bορδόνια (Λόπεση, Παπαδιάνικα, Επάνω Χώρα, Σουλήνα, Κάμπος, Όραχος), Καραβάς, [Σελλασία, Κονιδίτσα], Παρδάλι, Πελλάνα, Περβόλια
Με αυτή την καταπληκτική θέα του Ταϋγέτου μεγαλώσαμε στον τόπο μας ...από μικρά παιδιά

..κατά παράφραση του κόμικ "Asterix & Ovelix: "Σε ένα χωριό της Λακωνίας δυο ανυπότακτοι χωριάτες είπαν να φτιάξουν το δικό τους μπλογκάδικο"
Βασικά θέματα ...με μια ματιά:
Αναρτήσεις:

Κυριακή 24 Απριλίου 2011

Χριστός ανέστη!

...Καλή Ανάσταση...
 ...Χρόνια Πολλά...!!!


 Ένας συγγενής μας κάποιο Πάσχα, πριν λίγα χρόνια, θέλησε να θυμηθεί το "Χριστός ανέστη" στα λατινικά, δηλ. όπως τους το μάθαιναν στο Γυμνάσιο του Καστορείου πολύ παλαιότερα στο μάθημα των Θρησκευτικών... Θυμόταν κάποιες σκόρπιες λέξεις ή φράσεις, τις οποίες απήγγειλε με ρυθμό, αλλά δεν μπορούσε να ολοκληρώσει το τροπάριο... Ευτυχώς όμως που θυμόταν το πιο βασικό, σχεδόν ολόκληρη την πρώτη στροφή του ποιήματος. Τι σου είναι η μνήμη από τα παιδικά χρόνια! Εξεπλάγη πολύ, λοιπόν, όταν του παρουσιάσαμε ολόκληρο το ποίημα στα λατινικά μέσα σε ελάχιστο χρόνο... Μα φυσικά, ...αφού ανατρέξαμε στο διαδίκτυο και η λύση του προβλήματος ήταν εύκολη, όταν δώσαμε στην μηχανή αναζήτησης την πρώτη στροφή του ποιήματος! Δεν ξέρουμε αν "λέει κάτι" στους παλαιότερους από εσάς ή ίσως στους γνώστες της λατινικής το τροπάριο σε αυτή την μορφή που σας παραθέτουμε ακολούθως:

Χριστός νέστη κ νεκρν 
θανάτ θάνατον πατήσας 
καί τος ν τος μνήμασιν
ζωήν χαρισάμενος.

Christus resurrexit a mortuis,
morte mortem calcavit,
et entibus in sepulchris
vitam donavit.

Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

Στο πνεύμα της Μ. Εβδομάδος...


Δόξα... Ἦχος πλάγιος δ'
Καὶ  νῦν...  Θεοτοκίοv. Ἦχος αὐτὸς.
Τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μοι πύλας, Ζωοδότα,
ὀρθρίζει γὰρ τὸ πνεῦμά μου πρὸς ναὸν τὸν ἅγιόν σου,
ναὸν φέρον τοῦ σώματος ὅλον ἐσπιλωμένον,
ἀλλ' ὡς οἰκτίρμων κάθαρον εὐσπλάγχνῳ σου ἐλέει.
Τῆς σωτηρίας εὔθυνόν μοι τρίβους, Θεοτόκε,
αἰσχραῖς γὰρ κατερρύπωσα τὴν ψυχὴν ἁμαρτίαις,
ὡς ῥαθύμως τὸν βίον μου ὅλον ἐκδαπανήσας,
ταῖς σαῖς πρεσβείαις ῥῦσαί με πάσης ἀκαθαρσίας.

Κυριακή 17 Απριλίου 2011

Πάθη Χριστού - Πάθη δικά μας...

Αδερφοί μου, για ένα ακόμη σωτήριο έτος και από την Κυριακή των Βαΐων το βράδυ οι καμπάνες των ιερών ναών θα ξεκινήσουν να ηχούν και να καλούν ωσάν τις φωνές των αγγέλων τον καθένα από εμάς κάθε εσπέρας, ώστε να προσερχόμαστε στους ιερούς ναούς και να συμπάσχουμε και εμείς μαζί με το Χριστό και να ζήσομε τις τραγικές εκείνες ημέρες των παθών…
Ο προαιώνιος Θεός μας και Πατήρ υπεσχέθη στο ανθρώπινο γένος μετά την έξοδό του από τον παράδεισο ότι θα αποστείλει τον μονογενή του Υιό, για να λυτρώσει τον κόσμο από την αμαρτία. Ανά τους αιώνας ο Κύριος ομιλούσε δια των στομάτων αγίων ανθρώπων, προφητών, ώστε σχεδόν με κάθε λεπτομέρεια απεκάλυψε το πώς θα σαρκωθεί, το πώς θα δράσει, αλλά και το σημαντικότερον πώς θα θυσιαστεί υπέρ της αληθείας και της δικής μας σωτηρίας. Έπρεπε ο Χριστός να έλθει στον κόσμο, τον μάταιο αυτό και πλάνο, και να πάθει, να πάθει υπέρ όλων ημών, να αμφισβητηθεί, να βλαστημηθεί, να μαστιγωθεί, και τέλος να βρει τον θάνατον επί σταυρού, έναν θάνατο από τον οποίον πηγάζει η αιώνια ζωή, "ο πιστεύων εις εμέ καν αποθάνει ζήσεται" είχε πει ο Ίδιος. Τα πάθη του Χριστού αυτά ουδεμία σχέση έχουν με τα πάθη τα δικά μας, με τα πάθη τα ανθρώπινα, που οδηγούν στον πνευματικό θάνατο, αφού τα πάθη αυτά του Χριστού καταργούν τα δικά μας, τα περιορίζουν, τα εξαφανίζουν. Γι’ αυτό και ο προφήτης Ησαίας λέγει: "Στις πληγές του βρήκαμε εμείς τη θεραπεία μας. Γι’ αυτό βρίσκεται «εν πόνω»". Ο άνθρωπος επιρρεπής πολύ στην αμαρτία λόγω της φύσεώς του, την κάνει από απροσεξία πολλές φορές πάθος, που δύσκολα και με πολύ κόπο, αν ριζώσει στην καρδιά του, εξαφανίζεται. Όπως ένα φυτό που είναι βλαβερό για τα υπόλοιπα, αν δεν ξεριζωθεί από νωρίς και πιάσει ρίζα και μεγαλώσει, τότε θα χρειαστεί πολύ κόπο, για να ξεριζωθεί.
Τι είναι ακριβώς τα πάθη, αδερφοί μου; Πάθος είναι η επανάληψη και σταθεροποίηση μιας ηθικής ασθένειας, μιας αμαρτίας π.χ. της πλεονεξίας, της μέθης, της ακολασίας. Η εμμονή, δηλαδή, του ανθρώπου στην αμαρτία, που την διαπράττει συνεχώς. Ο άνθρωπος των παθών γίνεται ένα κουρέλι, γίνεται όργανο χειραγωγούμενο στα χέρια του ψυχοφάγου διαβόλου, γίνεται πλέον ένας ζωντανός νεκρός, διότι μπορεί να ζεί σωματικά, αλλά πνευματικά η ψυχή του είναι νεκρή, είναι σκοτεινή, έχοντας απομακρυνθεί από τον Θεό. Και είναι θλιβερό σήμερα, σε αυτή την σκοτεινή εποχή που ζούμε και που βλέπουμε τα τόσα αισχρά, είναι θλιβερό ο άνθρωπος αντί να μετανοήσει, να αφοσιώνεται και να κυλά ακόμα περισσότερο προς στην αμαρτία, ξεχνά τον Θεό, κάνοντας υπακοή στις προσταγές της αμαρτωλής κοινωνίας μας και των διαβολικών οργάνων της, ξεχνά ο άνθρωπος σήμερα από Ποιον πλάστηκε, ξεχνά από Ποιον ευεργετείται, ξεχνά Ποιος έπαθε, Ποιος σταυρώθηκε και απέθανε για αυτόν…
Επειδή τα πάθη είναι πολλά και διάφορα, το σημαντικότερο, λοιπόν, όπλο προς αυτά είναι η πρόληψη, δηλαδή ο χριστιανός, όταν αμαρτήσει, να εξετάσει τον εαυτό του, να μετανοήσει και ύστερα να προστρέξει άμεσα κάτω από το πετραχήλι του ιερέως, ώστε με την ιερά εξομολόγηση να λάβει την άφεση, και όλα αυτά για να μην του γίνει αυτή η αμαρτία εμμονή, συνήθεια, να μην του γίνει πάθος. Πολλοί προβληματίζονται και στενοχωρούνται, φτάνοντας πολλές φορές και στην απελπισία, λέγοντας: Μα αμάρτησα, μετανόησα, εξομολογήθηκα, αλλά μετά από λίγο καιρό ξανακύλησα, διέπραξα ξανά αυτή την αμαρτία… Αδερφοί μου, ουδείς άνθρωπος αναμάρτητος, παρά μονάχα ο Χριστός, η πνευματική ζωή είναι μια συνεχής μάχη, ως στρατιώτες Χριστού θα έχομε νίκες αλλά και ήττες.
Αμαρτάνει κανείς, μετανοεί, ξαναπέφτει πάλι, έτσι είναι η ανθρώπινη φύσις, ενώ το κάκιστο και βλαβερό για την ψυχή του χριστιανού είναι να μην ανίσταται, να μην σηκώνεται δηλαδή από την πτώση της αμαρτίας αυτής, αλλά να συνεχίζει να παραμένει πεσμένος, αμετανόητος και να μην προσπαθεί καθόλου να σταματήσει την συνήθεια αυτή. Άλλωστε, όπως και ο άγιος γέρων Παίσιος είχε πει: "Ο μεν παράδεισος είναι γεμάτος από μετανοημένους αμαρτωλούς, η δε κόλαση από αμετανόητους".
Και αν σε κάποιον έχουν ήδη στην καρδιά του ριζώσει πάθη, τότε ας αρχίσει άμεσα την πνευματική του εργασία, την ανακαίνιση του εαυτού του, ώστε να γίνει ένας άνθρωπος καινός, νέος, ένας άνθρωπος που θα έχει στη ζωή του πλέον «τα μάτια του δεκατέσσερα» και με πολύ προσοχή θα αποφεύγει τις αιτίες που γεννούν τα πάθη αυτά. Παράδειγμα, όπως κάποιος που έχει μια αλλεργία σε κάποια τροφή ή σε κάποιο αντικείμενο ή φυτό, ξέρει ότι πρέπει να αποφύγει κάθε συνάντηση μαζί του, έτσι και στην πνευματική ζωή, προκειμένου να μην ξανακυλήσει κανείς στα ίδια πάθη, στις ίδιες αμαρτίες αποφεύγει κάθε τι, που του ερεθίζει τη ψυχή.
    Εύχομαι να φωτιστούμε τις ημέρες αυτές, και να ζήσομε τα άγια πάθη του Κυρίου μας, να προβληματιστούμε, και να ιδούμε μέσα από τα σεπτά πάθη του Χριστού, τα δικά μας πάθη τα αμαρτωλά, ώστε να φιλοτιμηθούμε ακούγοντας στην καρδιά μας την φωνή του γλυκυτάτου Νυμφίου: "Παιδί μου, έλα προς εμέ, για να αναπαυτείς και να απαλλαγείς από το βάρος των αμαρτιών σου, από τον αιώνιο θάνατο, γιατί με τον θάνατό μου σου έδωσα ζωή, και με την ανάστασή μου σε ανάστησα"...
 Αμήν, γένοιτο!
 ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΠΑΣΧΑ!
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΘΗ ΜΑΣ!
ΕΥΧΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ!
 Ρασσιάς Ιωάννης
υποψήφιος κληρικός

Η Αγια-Σοφιά ...σε 360 μοίρες

 Στην ιστοσελίδα που υπάρχει κατωτέρω, εμφανίζεται αρχικά μια κεντρική εικόνα και αφού περιμένετε λίγο, εμφανίζεται μια οθόνη προβολής που περιέχει πανοραμικές εικόνες από διάφορους χώρους του ναού της του Θεού Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη.


http://www.360tr.com/34_istanbul/ayasofya/english/


Μπορείτε να διαλέξετε τον χώρο από τον οποίο θα δείτε τις πανοραμικές εικόνες, οι οποίες μπορούν να περιστραφούν κατά 360 μοίρες, διαλέγοντας είτε μία από τις φωτογραφίες που υπάρχουν κάτω από την οθόνη είτε ένα από τα κόκκινα σφαιρίδια που υπάρχουν στον χάρτη κάτω δεξιά από την οθόνη προβολής.