12.3. Greeklish? ...Όχι, ευχαριστώ!

 Η ελληνική γλώσσα θεωρείται ως η μοναδική αρχαία γλώσσα που έχει επιβιώσει ως σήμερα και παραμένει ζωντανή γλώσσα, αφού μιλιέται αδιάκοπα από την αρχαιότητα ως τις ημέρες μας... (Κάτι τέτοιο πρέπει να συμβαίνει και με την κινεζική γλώσσα στην ανατολή). Όμως, αυτό για παράδειγμα δεν συμβαίνει και με την λατινική γλώσσα, η οποία θεωρείται πλέον ως νεκρή γλώσσα, αφού οι λατινογενείς γλώσσες, δηλ. η ιταλική, γαλλική, ισπανική κλπ., έχουν πάρει διαφορετική πορεία από αυτήν στην νεότερη εποχή.

 Και ήρθε, λοιπόν, τώρα η ψηφιακή γραφή να αλλοιώσει παράδοση αιώνων, ...χιλιετιών, και να κάνει τα λατινικά γράμματα, τα οποία προήλθαν από τα ελληνικά στην αρχαιότητα, ως κυρίαρχο μέσο έκφρασης του ελληνικού λόγου στα κομπιούτερς αρχικά, έπειτα στα κινητά και στην συνέχεια όπου αλλού βρεθεί... Βέβαια, πολύ αρχικά στους υπολογιστές επιβαλλόταν να γράψει κάποιος με λατινικούς χαρακτήρες, γιατί οι ελληνικοί δεν είχαν ακόμα προστεθεί (κάτι τέτοιο ακριβώς γινόταν αρχικά και με τα πρώτα κινητά τηλέφωνα)... Κι έγινε η αρχική αδυναμία και ο αναγκαστικός περιορισμός ...συνήθεια γραφής που κατατρώγει σιγά σιγά ολόκληρο το έθνος, θα έλεγε κάποιος! 

 Και λέω, ολόκληρο το έθνος, γιατί αυτό συνηθίζουν και οι Έλληνες του εξωτερικού, οι οποίοι ως ένα βαθμό δικαιολογούνται φυσικά, λόγω της μη ικανοποιητικής γνώσης ή ανάγνωσης της ελληνικής γραφής να καταφεύγουν στην πιο εύκολη λύση γι' αυτούς. Όμως, εδώ στην Ελλάδα τι γίνεται; Η γνωστή τακτική του Έλληνα να καταφεύγει στην πιο απλή και λιγότερο κουραστική λύση, τον έχει οδηγήσει σε μια αναπότρεπτη πορεία απομάκρυνσης από μια τόσο σεβαστή παράδοση αιώνων (φανταστείτε ότι με το πολυτονικό σύστημα διασώζεται η μουσικότητα της προφοράς που είχε η αρχαία ελληνική γλώσσα), από μια παρακαταθήκη μοναδική... Greeklish λοιπόν τώρα, παντού μόνον greek-lish (< greek + english)...?

 Και πού θα οδηγήσει αυτή η συνήθεια, όταν τα παιδιά μας, βλέποντας εμάς τους μεγαλυτέρους να εξακολουθούμε, ελαφρά τη καρδία, να γράφουμε greeklish στο κινητό μας, στα e-mail μας, στο facebook και οπουδήποτε αλλού σχολιάζουμε ή γράφουμε πρόχειρα κάτι στον υπολογιστή μας, ξεκινούν αυτή την επικίνδυνη συνήθεια τόσο νωρίς; Πώς θα εκλάβουν την δυσκολία της ορθογραφίας στην ελληνική γραφή; Φυσικά, ως εμπόδιο στην γρήγορη έκφραση συνηθισμένων ή κοινότοπων φράσεων που συνηθίζουν να ανταλλάσσουν μεταξύ τους στην όλο και πιο συχνή τάση για επικοινωνία με το κινητό ή το ίντερνετ... Έτσι, όμως, θα γίνεται όλο και πιο εύκολο το να φτωχύνουν γρήγορα λεξιλογικά (σε αυτό βοηθάει τελευταία και η εισβολή πολλών ξένων λέξεων, κυρίως αγγλικών, που δεν τις αφομοιώνουμε πλέον, δηλ. δεν τις εξελληνίζουμε ως ένα βαθμό - εντάξει, δεν είπαμε να λέμε λ.χ. το μπούμεραγκ ως ..."αυτεπίστροφο" όσο πετυχημένη κι αν είναι η απόδοση αυτής της ξένης λέξης), αλλά και να μην μάθουν ίσως ποτέ σωστά την ορθογραφία (αυτό εξάλλου συνέβαινε τελευταία και με τις προηγούμενες γενιές, που δεν χρησιμοποιούσαν  ακόμα greeklish, πόσο μάλλον τώρα...). Ακόμα και η σκέψη τους κινδυνεύει να περιορίζεται στην καθημερινότητα όλο και πιο εύκολα, αφού δεν είναι δυνατόν να εκφραστούν εύκολα βαθιά νοήματα με την χρήση μιας τέτοιας, κουραστικής στην  ευρύτερη σκέψη, γραφής... Για επιφανειακές συζητήσεις, όμως, και για αστειάκια, είναι μια χαρά, βολεύει... 

 Η ξενομανία, που είναι συχνό χαρακτηριστικό του Νεοέλληνα, όπως για παράδειγμα η επί τόσες δεκαετίες εμμονή του στις μη ελληνικές ταμπέλες καταστημάτων..., έκανε και εδώ την εμφάνισή της! Επιβάλλεται παντού ύπουλα, με ισοπεδωτική μανία, αυτή η φτωχή και κακόγουστη γραφή, αυτά τα φραγκοχιώτικα, ακόμα και στην ακραία μορφή της με την αντικατάσταση κάποιων γραμμάτων με αριθμούς ή άλλα σύμβολα ή με συντμήσεις λέξεων ή συλλαβών για ευκολία ή για μη περιττή καθυστέρηση... Είναι σαν τα γκράφιτι της εποχής μας που τα φτειάχνουν και αυτά νέοι, από τα οποία ελάχιστα μόνον αξίζουν, ενώ τα περισσότερα που θα δεις μέσα στην πόλη, αντί να την ομορφύνουν κάπως ή να της δώσουν έστω μια άλλη διάσταση μακριά από την πεζή καθημερινότητά της, την αγριεύουν περισσότερο με την επιθετική τους μορφή, συχνά με την δυσνόητη για τον μέσο πολίτη γραφή τους, που είναι και αυτή στα αγγλικά βέβαια...

Κάνετε κλικ εδώ για αυτόματη μετατροπή

 Γινόμαστε, λοιπόν, σιγά σιγά "δίγλωσσοι" στον γραπτό μας λόγο: άλλη γραφή να χρησιμοποιούμε στα ψηφιακά μέσα και άλλη στο χαρτί ή στα πιο επίσημα κείμενα... Αυτή, λοιπόν, είναι η κατάντια της μόνης ζωντανής αρχαίας γλώσσας στο δυτικό ημισφαίριο, αυτή είναι η μίζερη κατάληξή της (πάντα σε επίπεδο καθημερινής πρακτικής), μέσα στην τρομερή σε ευκαιρίες και δυνατότητες ψηφιακή εποχή μας...! Όχι, γιατί και εδώ ...κυριολεκτικά ..."στο χέρι μας" είναι και αυτό το θέμα! ...Ας το παλέψουμε, λοιπόν!!! Όλα μια συνήθεια είναι τελικά, αλλά και για όλα χρειάζεται μια καλή αρχή, έτσι δεν είναι;

Πελλ. Α