Κυπαρίσσι, Λογκανίκος, Βεργαδέικα, Φουντέικα, Άγ. Κωνσταντίνος (Ρεγκόζενα), Αγόριανη, Γεωργίτσι, Αλευρού, Καστόρειο (Καστανιά), Λουσίνα, Ντεμήρου (Κάστωρ), Καστρί, Νέα Λιβερά, Σερβέικα, Bορδόνια (Λόπεση, Παπαδιάνικα, Επάνω Χώρα, Σουλήνα, Κάμπος, Όραχος), Καραβάς, [Σελλασία, Κονιδίτσα], Παρδάλι, Πελλάνα, Περβόλια
Με αυτή την καταπληκτική θέα του Ταϋγέτου μεγαλώσαμε στον τόπο μας ...από μικρά παιδιά

..κατά παράφραση του κόμικ "Asterix & Ovelix: "Σε ένα χωριό της Λακωνίας δυο ανυπότακτοι χωριάτες είπαν να φτιάξουν το δικό τους μπλογκάδικο"
Βασικά θέματα ...με μια ματιά:
Αναρτήσεις:

Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

2.1. Από τη λάμπα πετρελαίου ...ως τα κινητά και το διαδίκτυο!

 Κοιτάζω καμιά φορά - κατά λάθος - τη λάμπα πετρελαίου που είναι ξεχασμένη, χρόνια τώρα, ψηλά στον τοίχο του σπιτιού μου στο χωριό και τότε συνειδητοποιώ - ξαφνικά - πόσα πράγματα άλλαξαν γρήγορα τις τελευταίες 3 με 4 δεκαετίες... Δίπλα της υπάρχει, ως κειμήλιο, και ένα φτωχικό λυχνάρι λαδιού - όχι του Αλλαντίν - που σε πάει ακόμα πιο πίσω, σε εποχές για τις οποίες, οι περισσότεροι από μας πια, ακούγαμε μάλλον παρά τις ζήσαμε από κοντά!
 Αλήθεια, τι καταπληκτική τεχνολογία χρησιμοποιούμε πλέον, λίγο πολύ όλοι μας, ακόμα και οι παλαιότεροι, και δεν το συνειδητοποιούμε αρκετά; Κρατάμε τα - συνήθως ακριβά και με πολλαπλές δυνατότητες - κινητά μας στον ίδιο χώρο, στον οποίο κάποτε δεν υπήρχε ούτε ένα μέτρο καλωδίου, είτε αρχικά της ΔΕΗ (και ταυτόχρονα της tv) είτε αργότερα του ΟΤΕ... [θυμάμαι που σαν παιδιά παραφράζαμε αυτά τα αρχικά και λέγαμε τότε: Δεν Έχω Ηλεκτρικό, Ούτε Τηλέφωνο Έχω...] Και σαν να μην έφτανε αυτό, τα τελευταία χρόνια διαπιστώσαμε την ταχύτατη εξέλιξη του διαδικτύου και το ενσωματώνουμε, και αυτό, στην καθημερινότητα του χωριού μας! Δεν είναι εκπληκτικό, στο χωριό, όπου κάποτε ένιωθες πλήρως απομονωμένος από τον έξω κόσμο, να έχεις σήμερα τις ίδιες ακριβώς δυνατότητες, από πλευράς επικοινωνίας και ενημέρωσης, με την Αθήνα, ας πούμε;
 Αλλά ας απαριθμήσουμε τα ενδιάμεσα στάδια από τη λάμπα ως την ψηφιακή εποχή μας. Θυμάμαι τις τελευταίες ημέρες της απόλυτης κυριαρχίας του ραδιοφώνου στην ζωή της οικογένειας από πλευράς ενημέρωσης και ψυχαγωγίας, γύρω στο 1970. Τότε, που ήρθε επιτέλους το ηλεκτρικό ρεύμα στην Πελλάνα και έγινε η επίσημη έναρξη της ηλεκτροδότησης από τους μετασχηματιστές της ΔΕΗ, κάτω στην Άσπρη Βρύση, και άναψαν οι γύρωθεν τοποθετημένοι πολύχρωμοι γλόμποι και ακολούθησε μια γιορτή... Αν θυμάμαι καλά, το σχετικό πανηγύρι και ξεφάντωμα συνεχίστηκε μετά επάνω, στο προαύλιο μπροστά από το ιερό της εκκλησίας του Αγίου Κων/νου, από μια μπάντα του στρατού με αρμόνια και ηλεκτρικές κιθάρες! Αμέσως μετά έκανε την εμφάνισή της η πιο σύγχρονη για την εποχή τεχνολογία, η ασπρόμαυρη τηλεόραση, αρχικά σε λίγα σπίτια, κυρίως στα καφενεία του χωριού (θυμάμαι τι εντύπωση που προκαλούσε στους απλοϊκούς υπερήλικες που σύχναζαν εκεί, για να πιούνε και το κρασάκι τους)... Αρκετά αργότερα, είχαμε αρχίσει πλέον να την αντικαθιστούμε με έγχρωμη τηλεόραση. Αρχίσαμε επίσης, δειλά δειλά, να εγκαθιστούμε και τηλέφωνο στο σπίτι μας. Και να που τώρα βλέπουμε τις κεραίες της κινητής τηλεφωνίας αγέρωχες επάνω στον Ταΰγετο και στον Πάρνωνα! Έπειτα, αγοράσαμε και βίντεο... Αλλά την ίδια εποχή και τα κανάλια εκτός από τα κρατικά [θυμάστε που αρχικά βλέπαμε μόνο Ε.Ι.Ρ.Τ. (δηλ. ΕΡΤ1) και καθόλου Υ.Ε.Ν.Ε.Δ. (δηλ. ΝΕΤ);] άρχισαν να γίνονται και ιδιωτικά. Και να που τώρα περνάμε πλέον στην εποχή με το ψηφιακό σήμα στην τηλεόραση! Ενώ, παράλληλα, και η παρουσία του ηλεκτρονικού υπολογιστή στο σπίτι μας είναι πλέον επιβεβλημένη και λίγο πολύ πάντα σε συνδυασμό με το διαδίκτυο...
 Μια περαιτέρω προσθήκη θα μπορούσε να γίνει εδώ και για την εξέλιξη στο θέμα της απόκτησης αυτοκινήτου, το οποίο αρχικά σπάνιζε στα χωριά γενικώς, (μόνο μερικά τρακτέρ ή αγροτικά έβλεπες τότε) ενώ σήμερα πλέον παρατηρούμε πως όλοι μας φροντίζουμε λίγο πολύ να δημιουργήσουμε ένα χώρο στάθμευσης δίπλα ή μέσα στο οικόπεδό του σπιτιού μας (συχνά με αρκετούς περιορισμούς, γιατί δεν είχε προβλεφθεί κάτι τέτοιο από παλιά, βέβαια!)... Φυσικά, η δυνατότητα απόκτησης των ιδιωτικών αυτοκινήτων, μαζί με την παράλληλη βελτίωση των οδών της περιοχής μας όλα αυτά τα χρόνια, μας αποδέσμευσε σταδιακά από τον ασφυκτικό περιορισμό τον οποίο υφιστάμεθα στα όρια της περιοχής μας, αφού ούτε και το να μεταβείς μέχρι την Καστανιά ή τη Σπάρτη για υποθέσεις σου ή για μια βόλτα στο Γεωργίτσι, δεν ήταν κάτι το εύκολο και δεδομένο, όπως σήμερα, ...όχι, ας πούμε, να θελήσεις να πας για μπάνιο στο Γύθειο!
Πελλ. Α

Δεν υπάρχουν σχόλια: