Δόξα... Ἦχος πλάγιος δ'
|
Καὶ νῦν... Θεοτοκίοv. Ἦχος ὁ αὐτὸς.
|
Τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μοι πύλας, Ζωοδότα,
ὀρθρίζει γὰρ τὸ πνεῦμά μου πρὸς ναὸν τὸν ἅγιόν σου, ναὸν φέρον τοῦ σώματος ὅλον ἐσπιλωμένον, ἀλλ' ὡς οἰκτίρμων κάθαρον εὐσπλάγχνῳ σου ἐλέει. |
Τῆς σωτηρίας εὔθυνόν μοι τρίβους, Θεοτόκε,
αἰσχραῖς γὰρ κατερρύπωσα τὴν ψυχὴν ἁμαρτίαις, ὡς ῥαθύμως τὸν βίον μου ὅλον ἐκδαπανήσας, ταῖς σαῖς πρεσβείαις ῥῦσαί με πάσης ἀκαθαρσίας. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Θα μας ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο να σχολιάσετε το κείμενό μας είτε απλώς ως ανώνυμος αναγνώστης είτε ενδεχομένως με πληρέστερα στοιχεία σας...